De feestcommissie

Een vaardigheid die harder nodig is dan ooit is: leren om goed samen te werken. Dat is precies waar Montini-kinderen in uitblinken doordat ze  gedurende hun hele schooltijd met verschillende leeftijdsgenootjes samen leren en werken. Onze zoon Kobi voelde zich veilig en gedragen door de oudere kinderen in de kleuterklas en mag nu de ‘grote broer’ zijn voor de kleintjes. Hierdoor leert hij goed samenwerken, om te kijken naar elkaar en zich te verplaatsen in een ander.

Wat ik zo mooi vind is dat de hele school iedere maandag en vrijdag met elkaar de week begint en afsluit. Dat de kinderen weten met hoeveel kinderen de school iedere dag gevuld is. Dat ze alle kinderen in ieder geval van gezicht gaan leren kennen. En het leerkrachten team iedere week in diverse rollen voorbij zien komen.

Wat mij vanaf dag één opviel aan de Montini is hoe warm en welkom de sfeer is. Daniël voelde zich meteen op zijn gemak. Hij gaat elke dag met plezier naar school en komt vol verhalen thuis over wat hij heeft geleerd en met wie hij heeft gespeeld. Het sociale aspect op Montini is echt bijzonder: kinderen van verschillende leeftijden spelen samen, leren van elkaar en zorgen voor elkaar. Dat maakt dat Daniël zich niet alleen veilig voelt, maar ook écht gezien. Voor ons als ouders is dat ontzettend waardevol! ❤️

Feesten zijn bij de Montini altijd gericht op het bevorderen van het gemeenschapsgevoel. Ik vind dat een belangrijke levens les in zich bergen. Want alleen samen kun je het leven leuk maken. De gemeenschappelijke vieringen stralen liefde af op alle kids. Iedereen doet mee, iedereen mag shinen, stralen, genieten op diens eigen manier. De vieringen zijn als een gezamenlijk overgangsritueel; van het ene seizoen naar het andere, van het weekend naar de week (en anders om), van de ene klas naar de andere. Het is een mooie manier om veranderingen aan te kondigen en de kinderen te leren dat alles een ritme en tijdelijkheid heeft.

Dit is mijn vierde jaar als theaterleesmoeder. Het ene jaar lees ik mee in de klas van mijn dochter, het andere jaar bij mijn zoon. Het half uurtje op donderdagochtend is voor iedereen van waarde: ‘mijn’ groepje leest alsof we écht op de planken staan, ik lees met minstens zoveel passie mee en de leerkracht krijgt ruimte om wat extra aandacht te geven aan kinderen die dat kunnen gebruiken. En ik word heel vrolijk als oud-theaterlezers – inmiddels brugpiepers – in het dorp ‘hoi moeder van Noor!’ roepen 🙂

Het valt mij op dat kinderen op de Montini goed leren samenwerken, naar elkaar omkijken en sociaal sterker worden. Ik ervaar de Montini als een kleine samenleving waar zowel de leerkrachten als kinderen en ouders betrokken zijn – iedereen mag zichzelf zijn en dit creëert een veilige en fijne omgeving voor kinderen om te leren en op te groeien. De leerkrachten zijn sterk betrokken bij de kinderen, zijn benaderbaar voor ouders en willen graag samenwerken – dat geeft een fijn gevoel.